После скоро три години, се вратив. Секогаш сакам да дојдам во татковината на моите родители, но жал ми е што секогаш морам да зборувам за истите работи. Жално е што луѓето губат надеж, а жално е што ЕУ го губи кредибилитетот во регионот.
Да беше до мене или до Европскиот парламент како таков, денес ситуацијата ќе беше поинаква. Без оглед на тоа, останувам оптимист затоа што верувам дека договор е можен. Верувам и дека историчарите треба да се занимаваат со историјата, а политиката со добро за луѓето, а не со себе или за себе.
Секогаш ќе го кажам она што го мислам јасно и гласно. Секогаш ќе го поддржувам европскиот пат , секогаш ќе поддржувам транспарентна комуникација. Никогаш нема да поддржувам една земја членка да собира евтини политички, националистички поени на рамењата на оние кои заслужуваат да живеат Ќе поддржам пристојно решение кое нема никого да деградира, барем оние кои направиле се што се бараше од нив.
И покрај тешките теми, бев среќен што бев дел од делегацијата на ЕУ во Скопје. Затоа што е важно да се водат искрени разговори. Затоа што е важно да се даде јасна поддршка. И затоа што се надевам дека ќе се видиме следниот пат (што побрзо! ), можевме да зборуваме за конкретен напредок и поубави работи.